Sessizlik Şiiri - Serpil Koçar

Şişşş Sessizlik lütfen sessiz olun
Bu gece acılarımı hüzünlerimi uyutacağım
Kimse ses çıkarmasın yoksa canımı yakıyorlar
Hepsi uyusunlar bu gece uyanmasın hiçbiri
Şişşş Sessizlik

Derin yaralar açtılar yüreğimde bu acılar
Bir gardiyan gibi nöbet tutuyorlar sanki
Her gece canımı yakmak için bıkmadan
Sessizlik olsun ki bu gece uyutayım acılarımı
Şişşş Sessizlik

Ben de uyuyayım deliksiz ve derin bir şekilde
Huzurla dalarım belki bu gece uykuya
Uyutayım deli fırtına gibi esen hüzünlerimi
Yoksa beni delirtecek yüreğimin sancıları
Şişşş Sessizlik

Gözyaşlarım mı?sulayıp büyütüyor acılarımı
Neden geçmek bilmedi yüreğimin feryadı
Cefa dolu geçen yılların yaraları iyileşmedi
Niçin uyumuyor niye susturamıyorum niye
Şişşş Sessizlik

Kavak Yelleri gibi esip duruyor yüreğimde
Dertli dertli konuşuyorlar her gece bıkmadan
Kim kesecek acılarımın biletini göğsümden
Uyutamadım bari yolcu edeyim sonsuzluğa
Şişşş Sessizlik

Anladım sönmeyecek yüreğimin yangınları
Dinmeyecek yası matemi susmayacak hiçbiri
Gelecekler benimle kara toprağın altına
Biçin kefenimi hazır edin mezarımı
Çok dayanmaz bu yürek gömün beni kara toprağa
Şişşş Sessizlik