Sessizliğin Miladı... Şiiri - Hasan Belek 2

​Gözlerin...
Henüz söylenmemiş sözlerin mezarlığı,
Ve hiç başlanmamış şiirlerin
İlk mısrası.

​Bana öyle derinden bakma,
Ruhumun pas tutmuş kilitleri zorlanıyor.
Bir gece yarısı,
Yabanda öten o kuş susuyor içimde,
Kendi sesimi duyuyorum,
Korkuyorum.

​Mekân saray olsa ne yazar,
Zaman, avuçlarımdan dökülen kum.
Ne mihman kalıcı bu rüyada,
Ne de ev sahibi.
Sadece bir "an" var,
Ecel ile hayat arasında asılı kalan.

​Ve ben,
O ince çizginin üzerinde yürürken,
Vefasızlığın zehrini değil,
Sadece,
Gözlerindeki o sonsuz vedayı içiyorum.

Ölmeden önce,
Nasıl öldüğümü,
İşte o zaman anlıyorum...

Hasan Belek
01 12 2009