Bir kadın çökmüş, elleri başında.
Yanında sus pus bir çocuk, bakar boşluğa.
Sokaklar ışık, duvarlar sessiz.
Çığlıklar yankı, dünya ise dilsiz.
Yıkılmış evlerde yankı var sadece.
Hayalet gibi gezer çocuklar köşede.
Kime anlatsınlar bu sessiz savaşı.
Kalbinde taşır herkesin başka bir naaşı.
Gözyaşı akar, kurur, aynı günde.
Yas tutulmaz artık, kalmaz çünkü elde.
Bir hayalin içinde sıkışmış nefesle.
Dünya sağır olur, mazlum hep bekler.
Ama beklerken susmaz Kudüs'ün sesi.
Bir taşta büyür tüm öfkenin cümlesi.
Bir gün elbet düşer adalet yerde.
Ve zalim titrer mazlumun secdesiyle.
Kayıt Tarihi : 31.5.2025 00:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!