Sessizliğin Harfleri Şiiri - Sinan Bayram

Konuşmak, varlığa ihanet etmektir.
Çünkü her kelime, varlığın yarasını açar.

Dil, bizi anlamdan çok uzağa götürür;
Ama onsuz da, hiçliğe düşeriz sessizce.

Bir kelime kurduğumda,
Bir parçam eksilir içimden.
Dilin evi sıcak değildir —
Bir mezar kadar düzenlidir sadece.

İnsan konuşur,
Çünkü sessizlikte kendi yokluğunu duyar.
Ama her söz, o yokluğa biraz daha yaklaşır.

Belki de dil,
Tanrı’nın sustuğu anda doğdu.
Ve biz, o suskunluğun yankısında yaşamayı
Dil sanıyoruz.

Hiçlik konuşmaz.
Ama ben hâlâ cümle kuruyorum —
Kendimi yavaşça unuturken.

Sinan Bayram