Sessizlik, boşluk demek değildir. Sessizlik, tüm seslerin yoğunlaşmasıdır. Öyle anlar vardır ki, içindeki her şey çığlık atar ve dışarıya tek bir damla bile sızmaz. İşte o damla, mutlak sessizliktir. Bir odanın köşesine çöktüğünde duyduğun, duvarların nefesi değil, kendi birikmişliğinin uğultusudur. Bırak tüm konuşmaları, tüm açıklamaları. Otur ve sadece dinle. O devasa, şekilsiz boşlukta yankılanan şey, ne geçmiş ne gelecek; sadece saf bir varoluştur. Sessizliğin formülü basittir: Konuşmaktan korktuğun her şeyi yut, sonra o yuttuklarınla nefes al.
Hüseyin TurhalKayıt Tarihi : 8.11.2025 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!