Sessizliğin Ardında Şiiri - Seyrani Göl

Gözlerin sessizliğe düşerken,
bir yağmurun ardından
unutulmuş şarkılar damlar,
kimsesiz, hatırlanmayan
bir sokak gibi.

Yolunu arayan rüzgâr,
taşın altında saklanan yorgun bir kalbi taşır,
kelimeler susar,
dudaklarda unutur kendi adını.

Zaman bekler ölümün kıyısında,
dokunulmamış anılarla dolu eller,
bir hıçkırığın ağırlığı çöker üzerine,
ve ağır ağır,
sessizlik büyür içinde.

Geceye karışır düşler,
ay ışığı serin, yumuşak bir dokunuş gibi kayar,
kırılmış umutların dansına eşlik eder.

Ve rüzgâr,
hep biraz daha uzaklara savurur,
kelimeleri, duyguları,
senden kalan ne varsa,
yavaşça yok olur.

Bir çığlık saklı derinlerde,
kelimelerden bile önce,
suskunlukla örülmüş duvarların ardında,
gözlerin arar seni hâlâ.

Kırık bir zamanın gölgesinde,
yıldızlar yavaşça söner,
bir an durup görünürken gece bile,
sessizliğin içinde yitip gider.
S.GÖL