Karşıda ki dağlara bakarken derin bir nefes aldım.Sanki evrenin en yalnız insanı benmişim gibi.
Sanki evrende tek kişi ben kalmışım gibi...
Ve Tanrım, hüznü fısıldamış gönlümün ormanında ;
ağaçlar, kabuklarını dökmüş çiçekler, rengini bırakmış ve her bir ötüşünde umut diye cıvıldayan kuşların sesi kesilmişti.
Geriye yalnızca sessizliğimin sesi kaldı.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta