Burası duvarları konuşan bir yer
Kendiyle kavgalı kendine küskün
Bir pencere var, demirlik içinde
Her gece yıldızlarla dertleşiyorum
Burası akıl hastanesi dostum
Ve ben seni özlüyorum
Gözlerinde iyileşirdi aklımın yarası
Şimdi her dozda eksiliyorsun damarlarımda
Zaman durmuş takvimler bile ağlıyor
Saatler sensizliğe küfrediyor içten
Kimse bilmiyor buradaki sessizliğin
Senin gidişinle delirdiğini
Dilimde senin adın susturuyorlar
Yazdığım her mektuba hasta işi diyorlar
Ama kalbim biliyor bu özlem gerçek
Bu sevda yalnızca deli işi değil
Yalnızca seni sevmekti günahım benim
Çığlıklar arasında senin fısıltını arıyorum
Adını sayıkladığımda ilaç veriyorlar
Doktorlar seni unut diyorlar
Ama bilmiyorlar
Beni buraya yatıran zaten senin yokluğun
Bir gün çıkarsam buradan
İlk işim sana sarılmak olur
Ya da belki de artık sadece
Sana yazmak kalır bu duvarlar arasında
Sana deliliğimin sessiz ortağına...
Kayıt Tarihi : 12.7.2025 16:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!