Konuşmaz olmuş kelimeler,
Dilime küsmüş cümleler…
Bir cam kırığı gibi dokunur gece,
Kalbime sığmayan ne varsa
Zamanın içine sızar sessizce.
Adımı unutur gibi olmuşum,
Aynalara bakmaz, geçermişim.
Bir çiçeğin soluşunu izler gibi,
İçimde usul usul çekilirmiş hayat
Kimse anlamazmış, ben anlatmazmışım.
Bir dua eder gibi otururmuşum,
Ne gökyüzü duyarmış ne toprak,
Yalnızca rüzgâr bilirmiş hâlimi,
O da bazen uğramazmış
Gecenin ucunda değilmişim artık,
Gecenin tam kendisiymişim belki.
Zaman akar, ben kalırımışım
Bir is gibi çökermişim duvara
Kendi gölgeme bile karışmazmışım.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 13:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!