(Siyasetin sustuğu, kalemlerin konuştuğu çağda)
Korku nöbetine tutulmuş gibiydiler
Ekranlarda nutuk atanlar
Bir çocuğun açlıktan öldüğü habere
Sadece gözlerini kaçırarak cevap verdiler.
Siyasetin dilinde sadece vaat vardı
Sokakta ise yasak, cop, gözaltı…
Sustular —
Her susuş bir karanlığa daha kapı araladı.
Ve her isyan
Bir gözaltı haberiyle gömüldü geceye.
Polis çemberine alındı umut
Mahkemelerde sorguya çekildi adalet
Savcılar ezberden okudu suçlamayı
Hakimler kararı önceden almış gibiydi.
Bir tweet, bir pankart,
Bir bakış bile yeterdi artık
Hürriyetsizlik ilanına.
Ve sen —
Ey halkın vekili diye seçilen,
Nereye gömdün yeminini?
O yaldızlı rozet
Bir halkın kanayan kalbini mi örttü?
Tepeden tırnağa teslim oldunuz
“Tutuklanırım” korkusuyla
Sustu nice cümle,
Çürüdü nice dava
Mahkeme raflarında.
Ama unutma:
Sokaklar unutmaz
Ve kalemler,
Bir gün delil olur suskunluğunuza.
Gelecek mahkemede
Sadece zulüm değil
Siz de yargılanırsınız
Sessizliğinize ortak ettiğiniz
Bu susturulmuş çağda.
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!