Buz kesen yalnızlığa direnmektir yaşamak
Yükselmektir adını bilmediğin yıldızlara coşarak
Bir değil bin defa ölmektir sevgiyi yaşarken tek başına
Çürümektir günü görmeyen tohum gibi kuru toprak altında
Tutunursun en karanlık gecede ay ışığına
Pır pır eden şerçe yüreğiyle konarsın gül dikenine
Bazen denizleri aşan köprü olursun da ufuklara
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
