Sessizce susuyorum Şiiri - Cemile Yüzçeler

Dışarıda bir hayat yaşanıyor

Bense küçücük penceremden bakıyorum

İçimde umut yok heyecan kayıp

Geçmişe hayallere dalıyorum

Acıya tutsak bütün duygularım

Zincirlere vurulmuş koparamıyorum

Bir kuşun özgürlüğe doğru

Kanat çırpışını seyredip imreniyorum

Yüreğimdeki sensizliği

Ne yapsamda dolduramıyorum

Acıyla geçen bu hayatımı

Yaşamak bile istemiyorum

Sol yanımdaki ağrılarıma artık

Dayanamıyorum

Güneşe dayanamayan kar gibi

Damla damla eriyorum

Deli yürek yine efkarlandı

Yangınlar etrafımı sardı

Yüreğime yokluk bıçak olup saplandı

Çaresiz ölümü bekler gibi yaşıyorum

İçimde fırtınalar kopuyor

Kaderine razı sessizce susuyorum

Kanatları koparılmış kelebek misali

Yerlerde sürünüyorum

Bu hayatın içinde bende varım

Yaşamaksa işte yaşıyorum

Yanlızca mutlu olmak istiyorum

Dertlerin biri bitmeden biri başlar

Neden dinmiyor gözlerimde yaşlar

Artık yeter boğuluyorum

Dalından kopmuş yaprak gibi

Savruluyorum

Rüzgar nerden eserse beni de götürüyor

Gücüm tükendi umutlarımı kaybediyorum

Hayatmı beni harcadı ben mi hayatı bilemiyorum

Özlemler bir çığ gibi yüreğimde büyüyor

İçimdeki ızdıraplar dinmiyor

Deliriyorum

Herkes gönlünce yaşarken

Ben yaşarken ölüyorum....