Sessizce özlemek Şiiri - Çağatay Ateş

Sessizce özlemek,
Ne kadar masum bir kelime
Ve o kadar da çok şey anlatıyor
Haykırıp bağırarak anlatmak istediklerini
Sessizce daha çok anlatabiliyorsun
Ben seni sessizce özlüyorum
Ne faydası var ağlamanın
De ki; anlatabildin mi?
Üzüldüm sadece
Ve şimdi
Ben seni sessizce özlüyorum
Kah deli rüzgar gibi yıkarak
Bazen seller gibi coşup
Önüne geleni tarumar ederek
Şimşek olup yakarken her yeri
Ve şimdi,
Ben seni sessizce özlüyorum
Söz geçmiyor ki deli gönlüme
Ölsede seni sevecek
Belki o bilecek,belkide bilmeyecek
Son nefesimi verirken
Bak ta gör,
Ben seni sessizce özlüyorum