Sessizce Geçtin Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Sessiz bir rüzgâr gibi
Esip geçtin içimden,
Bir gölge bıraktın
Kalbimin tam derininden.
Nereye baksam şimdi
Sensin her köşede,
Bir anı gibi gizli,
Bir sızı gibi içimde.

Bembeyaz bir sayfa oldun,
Kirlenmedi hiç adın.
Zaman silmedi seni,
Aksine yazdı kalbime.
Hâlâ düşlerimde saklı,
Eksik kalan yanımda
Seninle tamamlanan
O yarım kalan yanım da...

Zaman bile silemedi
Senden kalan izleri,
Bir çocuk gibi içimde
Büyüyor o eski sevgi.
Kırılmış bir dilek gibi
Tutuyorum seni hâlâ,
Adını fısıldıyor
Her sabah, her rüya.

Her gece yıldızlara
Bir mektup yollar kalbim,
Bilirim, cevap gelmez,
Yine de beklerim sessiz.
Belki bir gece olur,
Gökyüzü göz kırpar da,
Sen okursun içindeki
O sönmemiş sevda.

Bembeyaz bir sayfa oldun,
Zaman bile kirletemedi.
Sen hep o saf halinle
Kaldın içimin en derin yeri.
Yarım kalan bir şarkı gibi
Dudağımda adınla doluyum,
Her hecede sen,
Her nefeste seni solurum.