Sessizce Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Zordur uzaktan sevmek...
Bazen bir şarkıda dolar gözlerin,
Bazen bir söz alır götürür seni,
Bazen de bir bakış,
Tokat gibi vurur gerçeği yüzüne.

Ayakların gitmek ister, gidemez.
Kalbin sızlar.
"Nasılsın?" diyenler olur etrafında,
"İyiyim" dersin —
Tüm iyi olmayan yanlarına inat:
İyiyim.

Bazen bir kelime
Kanatır dilini, dudağını,
Boğazına takılan bir lokma gibi...

Sonra hasretle tanışırsın,
Özlem girer koynuna
Ve dolaşır tüm bedenini.
Sanki için yanar.
Onu görünce
Biter bütün hasretin.

Eli eline değmese de seversin,
Yüzü yüzüne dönmese de...
Seversin
Bakışını,
Gülüşünü,
Yüreğinde dimdik duruşunu.

Sevmek için bahaneler aranmaz,
Zaten bahane varsa, sevgi yoktur.
"Sevgi, bahanesiz sevmektir"
Demişti bir hocam,
Unutmam.

Sevmek…
Herkesin dilinde,
Ama kimsenin gerçekte bilmediği o kırılgan duygu.
Lafta herkes seviyor,
Ama ne sevmeyi bilen var,
Ne de beklemeyi...

Eğer bir gün,
Yanınızda elinizi tutanlar sevmezken
Uzaklarda bir yerlerde
Sizi yürekten seven biri varsa,
Onu hiç kaybetmeyin.

Dedim ya...
Zordur sevmek,
En zoru da
Uzaktan sevmek.

Ben mi seviyorum?
Yanında olup elini tutanlara inat,
Uzaktan,
Sessizce,
Derinden seviyorum...
Rabbimin emri yüreğimin iteatiyle seviyorum
Seviyorum.
28.05.2025 15:13