her şey sustu
yuva da
duvar da
rüzgâr da
bir gösteri bitti belki
ama yankısı kaldı içimde
her sabah
bir başka anlamla doluyor boşluk
ben artık
yuvaya değil
sükûnetine bakıyorum
gidenin arkasından konuşulmaz derler
ben de konuşmadım
yalnızca
başımı eğdim biraz
ve içimde
bir kuşun
hala uçabildiğini fark ettim
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!