Git
Karanlıkta koşan önünü göremez
Hep önünde bir engel en ufakta bir ısık olmaz
Günes yolunu aydınlatmaz dızlerının ustune yıkılırsın
Karanlıkta bagırsanda seni kımse duymaz
Ne dostun vardır yanında nede seven
Yıkılırsın ansızın bir tas parcasına takılır dusersın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta