Dağların ardından süzülür gün, Bir serinlik iner toprağa. Yeryüzü derin bir nefes alır, Umut yeniden filizlenir sabaha.
Rüzgâr eski bir ezgiyi taşır, Her yaprak bir duayı hatırlar. Kırık dallarda bile can vardır, Çünkü toprak bekler, affeder, anlar.
Gökyüzü sabrın rengine bürünür, Bulutlar sessizce yol alır. Ve biz insanlar ,yorgun ama diriyiz, Çünkü her sabah umuda döner yüzümüz.
Kayıt Tarihi : 4.11.2025 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!