Sessiz Seda'sız...
Neyin hüznü
Diye sormaya vakit yok yine...
Hadi kaldır başını !
Gökte ay sevdiğin kenti
Senin rengine boyamış.
Ceplerimiz dolu,
Yüreğimiz ıslak.
Bu yüzden boğazımızda bir yumak
Ardımdan unuttuğum bir eşyayı
Verecek gözlerle bakma öyle...
Ben gönüllü bıraktım,
Senin güvenli kıyılarına gözyaşlarını.
Kimbilir belki
Yanımda isteyince seni
Herzamanki bulut olur yağarsın
Bir pencere camına.
Yine sesinden çok
Sessizliğin huzur olur
Benim çocuk teleşlarıma...
3 temmuz 2001
Eylem BalKayıt Tarihi : 4.7.2001 18:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!