kalbimle doğrudan konuşabiliyorsun benim de yaptığım gibi
bir tek söz söylemeden karanlıklar gündüz oluyor
yapacakmışım gibi deniyorum açıklayamadıklarımı
sen sesini çıkartmadan ne kadar çok şey duyduğumu
sanki benimle yüzündeki gülümseme yerleşiyor
artık seni hiç terk etmeyecek şekilde yapışıyor
gözlerin hiç gitmeyeceğim der gibi bakıyor
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta