Sabah toprak sokakların damarlarında yükseliyor,
dünyanın bir günü başlıyor, bu semtin şakaklarında
yorgunluktan arınmış sessiz kızlar uyanıyor,
onların saatleri her sabah hüznü gösterir,
ırmaklar gibi akan gözlere gün vuruyor,
onlar yağmurlu gecelerde yaşama sarılırlar,
mahmur saçlarında vedalar olur bazen,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta