Yıllar sonra bir şehir meydanında,
Tesadüf eseri çıktı karşıma.
O gençlik ateşi, o sevda yeli,
Zaman şaşkın bir figanla durdu adeta
Göz göze geldik, bir sessiz lisan,
Yüzünde yılların izi okunur.
Ne bir sitem, ne de siteme imkan,
Sadece bir bakış, kalbin içinden.
Ahh o içli bakış, o zarif çehre,
Nerede yüzdeki o bahar rengi
Hüzün mü çökmüş güzel gözlere ?
Sanki sükunete bir karar vermiş.
Konuşmadı dudaklar, lal oldu her şey,
Bir yabancı gibi süzüldü gecti.
Oysa bende ki bir yangın haldi,
Şimdi içimde sevdanın külleri kaldı?
Kemter Abdal anlar o dilsiz hali,
Yılların getirdiği derin sükutu.
Belki de aşkın en baki hali,
Sadece bir bakışta asılı kaldı.
Kayıt Tarihi : 23.4.2025 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair, yıllar sonra bir şehir meydanında, gençlik aşkının unutulmaz figürüyle beklenmedik bir şekilde karşılaşmasını anlatıyor. Bu an, zamanın durduğu, kelimelerin anlamını yitirdiği bir andır. Göz göze geldiklerinde, geçen yılların izleri yüzlerde okunur, ancak ne sitem ne de yakınma vardır. Sadece kalbin derinliklerinden yükselen manalı bir bakış her şeyi ifade eder. Şair, o güzel çehredeki gençlik ışıltısının kaybolduğunu, yerini hüzünlü bir sükunetin aldığını hisseder. Konuşma olmaz, her şey sessizliğe bürünür ve sevdalılar birbirlerinin yanından iki yabancı gibi geçerler. Ancak şairin içindeki eski aşkın ateşi hala canlıdır ve geriye o büyük sevdanın külleri kalmıştır. Bu sessiz karşılaşma, yılların getirdiği değişime rağmen, aşkın kalpteki derin ve kalıcı izini, sadece bir bakışla bile hissedilebilen o dilsiz hali yansıtır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!