Hayatın penceresinden el salladım sensizliğe
Yerlere attığım kırıntıları kaldırdım odamdan sessizce
O an yaşadıklarım dikildi bir heykel gibi önüme
Gözlerimi kapattım ve geçmişe döndüm seninle
Anlatmak istesemde anlatamam içimdeki kafesi
Ölüme yol açmış sen olan o son nefesi
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
