Sessiz bakışların yok artık.Seni bu derece kaybedebileceğimi hiç düşünmezdim.Sana her baktığımda güneş doğardı ya hani,artık o güneş batıyor.Gülüşlerim kayboluyor,ardından düşlerim..Sana dair tüm umutlarımı kaybettim.Yüzünü,gülüşünü ve en önemlisi kokunu sildim benliğimden.Çok çaba gösterip çok yoruldum.Tüm gücüm bittiğinde bir köşeye oturdum.Şans bu ya,sen geçtin önümden onunla. Sana kızmıyorum,kızamıyorum beni bıraktığın için bir başıma.Sana beddua etmiyorum ama umarım bensiz mutsuz olursun. Hiç gülmez benim olmayan dudakların.Başını her yastığa koyuşunda benden kalan vicdan azabı uyutmaz seni o aydınlık gecelerde.Güneş sana küssün ve vurmasın ışığını yüzüne.’’Sana beddua etmiyorum ama umarım bensiz mutsuz olursun..’’
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta