yıllar acımadan geçerken bir damla sevgiye muhtaçken acımadan vurdun beni sıktın kurşunu acımadı canım kanamadı yaram çünkü acılar yüreğimde taşlaşmış yaram çoktan kabuk bağlamıştı ey sevgili Bana destek olacak, sırtımı vereceğim bir aşkın yoktu arkamda Söyle bana senden çok şeyler mi istedim? Senden çok şeyler mi bekledim.... Bana duyduğun sevgi bir avuntu muydu yoksa acıma duygusumu acıma acımak terkedilmekten daha ağır gelir bana acıma kanasın yaram dağlansın sensizliğe yüreğim çünkü Ölüm senden daha yakındı artık bana,
Kanattı mı kalbinizi sessizlik ve sessizliğe inat kağıtlarda çığlık atmayı denediniz mi yalnızlığın karanlığında sessizce yazdımı kaleminiz kanayan yaralarınızı Gece yine sessiz sakin Sessizliğine sığınmalı mı,sessizliğinden ürkmeli mi bilinmezliğiyle yaşamaya başlarız geceyi gecelerki kanayan saatleridir yüreklerin gecelerki çaresizliğin kanatan saatleridir Gecenin asude derinliklerinde yalnızlıkla dans etmek onunla konuşmak sessizce haykırmak Geceye karşı oturdum Kulağımda eskilerden kalma bir tılsımın etkisiyle Hırpalanmış bakışlarıma “sen”i kazıyorum, sessiz çığlıklarımla.
sol tarafından kalkmış bir taze
sabah bulunsun yanında
Kent! gümüş kanatlı melek
yalancı düşler uyuyor olsun
