Olmadı diyorsun,
belki de olması gereken buydu.
Yollar ayrıldıysa
bir sebebi vardır içimizde.
Eksik bıraktığın yerler
bende başka bir şekil aldı.
Unutmak değildi derdim,
anlamaya çalıştım sadece.
Kırık kanatlarla da
bir yol bulunur gökyüzünde.
Uçmak değilmiş mesele,
yolda kalabilmekmiş bazen.
Senin gözyaşların durulmuş,
benim içimde hâlâ bir kıpırtı var.
Her fırtına geçiyor elbet,
ama iz bırakıyor ardında.
Teşekkür ediyorum şimdi,
hem gidişine, hem kalmayışına.
Her acı bir şey öğretti,
her sessizlik biraz daha büyüttü beni.
Yollar farklı artık,
ama izler aynı topraktan.
Seninle öğrendim,
insan bazen kaybederek büyür sessizce.
Bazen sevmek,
gitmeyi bilmektir habersizce
Bazen kalmak,
yalnızlığa saygı göstermektir.
Kırgın değilim,
yalnızca gerçeklerle barıştım.
Sana değil artık sözüm,
geçmişin sessiz yankılarına sitemim.
Ve bil ki,
her adım bir vedadır kendine.
Ama her veda,
yeni bir "ben"e açılan kapıdır.
S..GÖL
Kayıt Tarihi : 18.7.2025 19:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!