sessizce çöktü yanıma.
gözlerinde ne bir umut,ne de bir gelecek vardı..
avuçlarında geçmişten kopup gelen
bir sıcaklık,bir hüzünle
öylece bakıyordu boşluğa..
aramızda,
yalnızlığı paylaştığımız o anın
İçe dokunan boşluğu vardı..
ne söylemem gerektiğini bilmiyordum
acım yüreğimden nefesime geçmişti
her solukta sözcük yerine hüzün dökülüyordu havaya..
konuşmasakda anlaşıyorduk
sessizce ama derinden
yürekten anlıyorduk birbirimizi..
Acının ortak lisanıydı gözlerimiz...
Gülseven AKSOY____23.05.2016
Gülseven AksoyKayıt Tarihi : 23.5.2016 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!