Kurtuluşa Kadar Şiiri - Garip Yılmaz

beni gördün mü hiç,
sokaklarda çarpışırken
duydun mu hiç
sloganlarımızı haykırırken?
üstümde gezdirdin gözlerini
ve çevirdin hemen
ben sadece dosyalarda değilim.
ben tutanak değilim,
suç değilim,
gölge değilim.
ben - yaşarken tanıklık etmiş biriyim.
baskına, ihanete, suskunluğa.
bir odada tek başıma
nefesimin sesini bastırmaya çalışırken
bütün bu gürültünün ortasında
ayağımın altındaki zemin sallansa da
içimde çivi gibi duran bir cümle:
“kurtuluşa kadar savaş.”