Sesin Tonajı Sessizlik Şiiri - Mehdi Akan

Hep kısık ve aksırık bir ses yüküyle konuşurduk
Bakışınca ürkekçe birbirimize
Eğreti asılırdı gözlerimiz gözlerimize
Yüreğimizden düşecek ve parçalanacak diye korkardık
Aşkımızdan
Hep yarım ağızla ve hafiften çıkarırdık kelimeleri

Sevdik;
Ayağımızın yorgunluğunu hissetmeden
Yüreğimizin ağrısını hissettirmeden birbirimize
Canımızı dişimize, dişimizi hayata takındırarak, sevdik
Biz bizdeki yaşam ateşini sevdik
Fakat hep kaybetmekten korkup
Biz yaşamaktan sesimizin tonunu yükseltemeden kaçtık

Hep korkuyla bastırılmış bir ses yüküyle konuştuk
Hep eski radyolar gibi cızırtılı çıktı sesimiz
Ne ben anlatabildim seni sana
Nede sen anlayabildin seni sana anlatan kelimelerimi
Yoğun ve katmerli bir bulut yığınının ardından seslendik birbirimize
Tam ağızla yaşamaya çalışıp yarım ağız olmayı başaramadık

Umudun sığınaksız kayganlığında
Sağnak aşkların yaşamında, biz
Sessizce sevdik
Sesimizi üfleyecek gücü bulamadık kendimizde

Biz geçmişin ağır yükü altında yaşayan ruhumuzla
Bu gün yaşadığımız aşkları içimize gömdük
Biz aşkımızı benliğimizin dışında ben haliyle değil onlar haliyle yaşamak zorunda bırakıldık…
Ya onlar ne der haliyle yaşamak mecburiyetinde bırakıldık! ! !