Biliyor gibiyim, umutlarını çocukluğuna bıraktığını.
Hayallerini gençliğin pembe dallarına asıp;
Mutluluğu elindeki kalemin, beyaz sayfalara düşen izlerinde aradığını.
Nadasa bırakılmış toprak kadar umutlusun bereketine.
Gözlerinde bir kaç damla aşk kırıntısı,
Şiirlerin tek imge olmuş yaşamında.
Korkuların yalnızlığını gece rengine giydirmiş.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Gerçekten çok güzel. Tebrik ediyorum. Zuhal Demiröz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta