Sesim Rüzgarın Uğultusunda

Çınlıyor yüreğimde gözlerinin sesi
Sesin sesimde dolaşan ayak izi

Of ulan of sevgilim İstanbul un sekizinci tepesi yüreğin
Tepede bir gül gülüşlerin koklamak için nefes nefeseyim

Işıktan askerlerin var İstanbul da biliyorum komutan sensin
İnsanlıktan çıkayım senin emrinde bir sokak lambası olmak dileğim

Sesim sana vurgunum her buluşmada ayrı bir aşkı bulduğum
Sensiz seni yaşamak yalnızlığımdır başımı koyduğum

Zor değil sigaram senin gibi yanıp yanıp köz olup kor olup yanmak
Her gün pişiyorum dibimde özlemlerden oluşur tortu tornak

Ya kadehim sana ne demeli sen bana ben sana boşalırken geceleri
Kim daha dertli kim daha anasonlu kim daha yakıcı söylenmeli

Her gece uykularımı satarken mısra mısra pazarlarda
Adını isyanımla yazıyorum tüm soğuk duvarlara

Sesim sesinle karışıyor rüzgarların uğultusunda
Her bir kuşu sen sanıyorum konduruyorum omuzlarıma

An ve anılardan sevda uçurtmama kuyruk yapıp gökyüzüne salıyorum
Hasretin işlerken ciğerime tütün diye bakışlarını sarıyorum

En sönük yıldızı aramaktan gözlerime kan oturdu
Benim yıldızımdın uzaklığındı dünyaya benim için onurdu

Susuyoruz susayan iki serçe gibi halimiz
Kana kana içiyoruz aşkı bitimsizdi sevgimiz

Bana bir haller oldu seninle/sensizliğin harmanındayım
Cennetmisin cehennemisin be kadın karmaşada kalmaktayım

Usul usul iniyorum basmaklarından sesli/sessiz zamanın
Çıtım çıkmıyor parmak ucunda geçiyor son nefesi sensin hayatın