Sesim Değil Gölgen Şiiri - Seyrani Göl

bazen konuşuyorum sanıyorum
ama sadece
gölgen kıpırdıyor duvarımda

sesin değil
bakışın değil
hatta varlığın da değil artık

bir gölgesi bile olmayan
izsiz bir ayrılığın
içime sinmiş hâli

sustum sanıyorlar
oysa içimde
bir ses dönüp duruyor
senin sesin değil bu
benim sesim de değil
ikimizin arasında
boğulmuş bir yankı

nerede koptuk bilmiyorum
ama hâlâ sende bitiyorum
her düşün başı sen
sonu da sen
arada ben yokum
belki hiç olmadım
bu yüzden susuyorum

bir gölgenin
bana ait olmayan karanlığında
bir hayatı bekliyormuş gibi
bir hayalden medet umuyormuş gibi
yaşıyorum hâlâ

sana sitem etmiyorum
çünkü yok artık
karşılık beklediğim bir tarafım
sadece zamanla
daha çok senden arta kalan
bir ben var
ve o da sessiz

biliyor musun?
ne zaman konuşacak olsam
dilim değil
kalbim tutuluyor
çünkü anlatmak
yeniden yaşamak gibi

ve ben seni
bir daha
taşımak istemiyorum üzerimde
ama gölgen
gitmiyor benden

belki sesini unuturum
bir gün bir yerde
ama gölgen
her susuşumda
yeniden düşüyor üstüme

ben artık
kendime bile anlatamıyorum seni
çünkü sesim değil
gölgen kalmış içimde
S.GÖL