Serzenişler ve Bahar Şiiri - Mahmud Pesen

Gidelim buralardan;
Buralarda kuşlar bile yuvalarını betonların arasına kurar.
Duvarlar örmüşler her yana, gönül kendini seyreyleyecek bir pencere arar:

Dünyalık bir sevda, iyi oynanmamış bir gölge oyunu
Nasıl ki bir cellat maktulün yüzüne güler
Bu oyunlar kaybedilir, alkış tutmaz dünya ruhumu boğar

Bir sahne vardı gözümde: yeşillerin arasında unutulmuş bir mezar
Bir ses duyardım öteden, bilirdim beni çağıran biri var

Adımlar serseri, kalmamış gidecek yeri ve bu dertten olmuşken avâre
Ruhumu serdim önüne son bir çare
Gönül olsa da pâre pâre
Anladım aşk söylemek değilmiş yâre

Anne ben geldim; oğlun hayırsız ve hala uçarı
Gecelerim beklerken sabahı
Yeşille beyazın birleştiği bu sapağı, belledim huzurun son durağı
Şimdi erirken bu diyarda dağların son karı
Yeşiller kaplamış ovaları, müjdeler baharı
Banaysa düşer yeniden gurbet yolları
Ve anladım mesele gölgelerle oyalanmakta değil aramak ardındaki kaynağı