Serzenişler Şiiri - Sabri Özcan

l.
Susmak ne güzel bir müziktir
Sevgilinin yanında
Sıradan bir kelam olur şiir
Basbayağı gevezeliktir
Öyleyse gece gözlüm
Çenesi düşmüş bir şairi hoşgör
Siyah inciler saçan gözlerini aç
Ben ölüyorum
Bir tüy düşse bir kuşun kanadından
Yahut bir yaprak düşerken dalından
Tutunacak dal arıyorum
Beyaz güller açan ellerini uzat
Uzatma ayrılığı
Zira zamanın kör noktasıdır hayat
Kelimelerin anlatamadığı
Gözlerine bakmadan ölürsem eğer
Sen uyurken
Ötelerden uzanıp ellerine
Bir ölü ağlayacak
Kırmızı bir gül bırakıp yatağına
Susmanın şiirini okuyacak
Ürperen ruhunun kapısını çalarken
Bir düş gibi rüzgarın uğultusu
Ardımızda gülen acılarla
Sıradan bir unutkanlık olacak yaşamak
Horozlar ses verirken gecenin güneşine
Ayın secde burçlarında
Melekler ağlayacak
Sen yağmur sanacaksın
Rüzgarda saçlarını ıslatan! ...
Sebepsiz ağlayacaksın
Gözyaşının düştüğü yerde
Yaşamak sevmek kadar kısa ölüm kadar uzun
Teninde titreyen ipek bluzun ışıltısıdır
Gözlerinde kaybolan ışığın hayaleti
Aşka dair en güzel delilimdir…
Geceler bu yüzden uzun gündüzler ayrılık işkencesi
Yalnız çocuk gülüşlerinde saklı huzur
Sureti annesinin simasına bürünmüş
Yüreğinde melek gizli her çocuk sevmenin sırrını bilen bir evliyadır…
Ben o çocuksu yanınla sevdimdi seni
Bir çığın dağdan koptuğu gibi
Ateşten bir denize döküldüm
Oysa münkir idim aşka
Şimdi inkar ediyorum aşktan başka ne varsa…..
Şu yaşamanın gözbebeği dünyada
Senden gayri yar bilmedim
Gözlerinden başka diyara meyyal değilim
Bu yüzden bir bulantı sarar heryeri ve
Kurt kapanı beynimi
Sensiz bir zindan bilirim
Umudumun ışığı sönse de gözlerinde
Fermanımın mührünü saklar dudakların
Bir buselik infazımı gel tehir etme…

ll.
Ey felek tan eyleme beni müntehir etme*
Kaybedilmiş aşklar kazandım sayende
Boynumda bir madalyon misali taşıdığım
Yangınımdan kararmış şiir saati
Yarıgecelerde firar eder zemberek
Zehrini akıtırken yüreğim mısralara
Kelimeler arasında sürünerek
Boğar beni isyanımdan beslenen engerek
Kararan yüzü ve ışıldayan dişleriyle öfkeli bir deli
Ölürken alacakaranlık aynalarda kendine gülümseyen
Kendinden geçerken kendine takılan benlik kadar pecmurde
‘’Şişenin mührünü görünce sarhoş olan’’ bir şarapçı gibiyim
Kandil akşamları meyhaneleri terk eden kaldırımlarda bir ben kalmışım sarhoş
Oysa bir an bile olsa kaç ömre bedelsin ey sevgi!
Başımda fırdolayı döndürdüğün bu göksel huni
Bir nefes bekliyor kıyamet için
Tenimden habersiz çözülmüş iliklerim
Sırtımda yeşil çimen ve göğsümde çiğseler
Yağmuru bekliyorum yıldızların ardından
Dili damağında zamandan azade bir deli
Bitmeyen düşleriyle şiir sayıklar
Bütün kelimeleri yarinin ismi
Ve başlar susmanın şiiri

……………………….