Serzeniş Şiiri - Serdar Bozdoğan

Neden öyle dedin ki bana
Bakma bana öyle yüksekten
Çok kötü biri değilimdir ben
En fazla yasak yerlerde çimlere basarım
Uçuş izni olmadan uçurtma uçururum
Kardan adamın burnunu çalanda benim

Rüzgarlı sonbahar günlerinde
Pencereden giren rüzgar, parçalasın göğsümü
Ağaca isyan eden anarşist yapraklar
Bir bir aklımdan beri süzülsün
Sürü sürü kuşlar, kanunlara uygun dans ederken
Asi kuş parmağıma konsun
Seyredelim beraber Devr-i Alemi
Önünde lavantalar solmuş
Yalnızlık penceremizden