Süzüyordu ışığını yağmur tanesinden güneş.
Süzülüyordu ışık tek tanede gerçekliğin rengi ile.
Sezebiliyordu tek damla yağsa binlerce güneş.
Serzeniş bütünlüğün iklimi ıslaklığı kendinden.
Sezgisi ışığın varolmak yaşama biraz nemli.
Serinlik en yakıcı kor gerçeklik adına.
Serilirdi düşünce yansımada bütünlenirken.
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde