Serzeniş Şiiri - Mehmet Yağcı

madem özde birlik yok idi
niye sevdin sen niye
tabancamı dayadım
gelde beni sev diye
oysaki sen
nasılda yalvarmışdın
hani benden geceler boyu
mutluluk dilenmişdin
sana ayrıdığım
zamana yanıyorum
keşke senin yerine
iti sevseydim diyorum
sen ne biçim insansın
anlamadımki ben
sana her sıfat yakışıyor
yakından bir görsen
gerçi sana baksam
hala seviyorsun beni
defol git başımdan
sakın etme beni deli
hani vazgeçdim
pembe panjurlu evdende
şimdi sen benden
bir kız çocuk istesende
artık satlık değil
yüreğim sana asla
hadi sen git
eski aşklarınla oyna
sakın dokunma ne bana
nede hatıralarıma
seni ben havale ettim
inanki ALLAHIMA