Yel savurur da varlığı, kendine bağlar,
yardımsız, ordan oraya, sonra bir
çağrı gibi, aydınlık oyunları tekrar.
Dönüş kadar gizemli, kayıp vatanın
sınırları belirir, öksüz çırpınışlar,
katmerli bir aralık sunar.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta