Ölüm kokuyor gece
sessizliğin kanatlarında
servilerin ağlayışı
yaprağın hışıltısında gizli
titrek rüzgarların hükmünde
adı sonbahar.bu günün,
hırçın bir kısrak gibi
dalgaların hüzünlü uğultusu
gündüz mavide,gece siyah
ayın gölgesinde uzuyor
servinin görkemli gövdesi
çıplak bir kadın ürkekliğinde..
Kayıt Tarihi : 17.1.2005 12:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)