Devrinde fazlaymış bir Ebu Cehil,
Şimdi binlerce var hem de pek ehil.
Çalışan aç-susuz, işsizler sefil,
Servetler üstüne, çökmüş birkaç fil.
Sekizler, dokuzlar vurdukça tefe,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta