Aynalar... Aynalar... Aynalar aşka tanığım.
Yumruğum kan dolu, aynalar kırık dönük.
Geceler boyu adını sayıkladığım şu yatak,
şu masa, şu sehpa, şu koltuk, şu kitaplar...
Ne yana baksam senden bir parça görürüm.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta