Sabır diye bir tesbih verdiler elime,
Onu da yitirdim acılar denizinde..
Bitti işte, seher vaktinin o tatlı telaşları
ve alnımdan akan o tuzlu kutsal ter
Gitti işte akşam vaktinin şen şakrak melodili ıslıkları
ve gözlerimde güneşi kamaştıran o gururlu fer
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta