Gecenin kör vaktinde, düştüm yollara yine,
Yıldızlar kan uykuda, yorgan çekmiş üstüne.
Sokaklar yine bomboş, sis içinde lambalar,
İn cin uykuya dalmış, karşımda hayalin var.
Hep o aynı siluet, yaklaştıkça kaybolan,
Neyleyim ki bir tek o, senden geriye kalan.
Aldırmasam da hani, gittikçe üşüyorum,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta