Poşuya sinmiş
Bir acemkızı türküsüdür bu.
Kardan dağları ağaran
O diyarlara
Bir karanfil de sen dik.
Ruh bir bedenden çıktı
Başka bedene girdi
Ve devam ediyor onun içinde
Sevgi.
Kabul etmiyor insan
Yarın açlık grevinin
birinci günü anne,
Beni düşünme
beni unutma...
Çocuklar gülsün diye
doyasıya
Tanrım ve aşkım ol,
Yol gösteren ve yolumda olan…
Güneşim ve gözüm ol
Aydınlatan ve gören…
Bedenim ve ruhum ol
Dokun ve kapla…
Kırıntılardan bir aşk
Yaratmaya çalışıyorum
Ama ruhum iki kulplu
Bir amfora
Ne yöne çekildiği önemli değil
Ne dolduğu önemli…
Bu gün aylar sonra
Penceremden girdi gün.
Kokunu duydum önce
Sonra gözlerime geldi görüntün...
Sokağa çıkıp
Kış istilasını tamamladı
Ama bazı bedenler buzlar altında kaldı
Ve bahar
Her şeyden habersiz
Eteklerini gezdiriyor
Ölüler üzerinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!