Sade bir hayat
Aklımı alıyorsun ihtiyacım var sana
Canım ister seni içerim kana kana
Izdıraplar çekerim yanımda olmadığında
Gerçekten olmalısın tam şu an burada
Ah hiç tükenmeden yetsen bana
Tanrı yarattı nurlardan ilahi meleği
Gönderdiği dünyada herkes de fani
Gören tekrar bakar Melek olduğu belli
Ama Tanrı günah sevme bakma dedi
Tanrı yarattı kendinden bir parça verdi
Bu şiiri benim sesinden oku
Sahi hatırlar mısın benim sesimi
Kalbime sapladığın o zehirli oku
Kalbimle söküp attım , hissedemez bir kesimi
İşte şimdi bu şiiri benim sesimle oku
Geldim gördüm yenildim
Sen en başından beri benimdin
Ancak ben en çok sana yenildim
Halbuki bir gel desen gelirdim
Geldim gördüm yenildim
Güzel yüzüne yakışmıyor hüzün
Üstelik ne kadar da narin o yüzün
Nasıl da hoş gelir söylediğin her sözün
Isıtır içimi sesinin her tonu
Şiir için muazzam bir konu
Cumhur-u reisi olmuşsunuz kalbimin
Bu fethettiğiniz kalp sizindir buyurun girin
Sesiniz balu şifa kalbimde iziniz derin
Gençlik zamanı işte şiirdi hevesti
Nasıl bir hevesse bir türlü geçmedi
Havalar soğudu da rügarlar esti
Nazım da senden başkasına geçmedi
Belindeki saçları tel tel kesti
Bu güzelliğin sahibi megaloman olmalı
Olmalı zaten ondan güzeli mi vardı
Yadsınmaz güzellikte bir koku etrafı sardı
Bu koku ki yalnız ona ait olmalı
İsterim bu kokunun vücuduma siraye etmesini
Kendi içine gömülmüş bir adamım
Yok bir avuç bile toprak atanım
Yanmış, yapayanmış her bir yanım.
Şimdi ne hâlim var ne de dermanım.
Kendi içine gömülmüş bir adamım
Bak hava yağışlı ve ıslak
Her şeyden uzak, yavaşça kendini bana bırak
Hiç düşündün mü, ben ne yapacağım senden ırak
Beynim ormanında kıpırdamıyor tek bir yaprak
Artık bu orman susuz, sensiz bomboş toprak
Anlamıyorum, ben sana oluyorum tutsak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!