Düştüm Allah'ım, tutan yok elimi
Bu çaresizlik rüzgarı
Savuruyor aciz bedenimi,
Fikir sancıları,
Koparıyor sanki canımı, sızlatıyor kalbimi
Acıtıyor insanların sözleri,
Dost meclisi toplanmış, buyur etmiş yâreni
Kağıt, makas tutuyor, minik narin elini
Üç, beş yazı yazılmış, onları kesip biçiyor,
Ismarlama çayı da, utana sıkıla içiyor.
Baktım öyle gizlice, gözlerinin rengine
Oturdum akşamüstü, yine aynı mekânda
Dert ortağı bile vardı, Deli'nin masasında
Sardım efkârı kağıda, içilmez sigarayla,
Dertleşmeye başladım, sandalye ve masayla,
Her nefesim acıydı, keser ansız soluğu,
Gözlerim bekler işte, kıymet bilmez konuğu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!