Sergilenen Oyun Şiiri - Bayram Yelen

Güneş battı, ay doğdu.
Ay tutuldu:
Dan, dan, dan...
kimler teneke çalan?
Kimler kurşun sıkan?
Ve kimdir yere yıkılan?
Dan, dan, dan...

Kurtuldu ay tutulmaktan.
Teneke çalan,
Kurşun sıkan
Yararlanır karanlıktan...
Derken;
Perde açılır,
kanlar saçılır,
Kaçarlar teneke çalan,
Kurşun sıkan.
Kalkamaz, kaçamaz yere yıkılan.
Eskiden ay tutulurdu.
Oyun orda yapılırdı.
Şimdi tutulur güneş,
Aynen ayınkine eş...

Yine bulunmaz teneke çalan.
Yine bulunmaz kurşun sıkan.

Çünkü; yarılır yer,
İçine girilir.Bulunmaz arananlar.
Bulunsa bulunsa bulunur, yere yıkılanlar.
Daha meyve vermeden yok edilir bir filiz.
Genci gençler götürür, ardından bakar bir kız.
Derken;
Pilli kutudan çatlak bir ses duyulur:
Çatlak zurna sesiyle ölene haykırılır:
-Suçlu:
'Ne teneke çalan,
Ne kurşun sıkan,
Kurşunun önüne çıkmasaydı
Bu kurşundan yıkılan' (!)

Bayram YELEN' in '' YERİ GELMİŞKEN'' İsimli Şiir Kitabından