Sergen’i sorarsan Şiiri - Sergen Sayın

Sergeni sorarsan kendi halında
Hüznü içinde, yükü omzunda
Bedeni meydanda ruhu darda
Yoluna düştü, kendinden firarda

Sergeni sorarsan aşkın çukurunda
Kuyu dersem ayıp olur Yusuf Aleyhisselam’a
Ne haddine söz söylemek, dili zindanda
Yoluna düştü işte kendi firarda

Sergeni sorarsan gecenin koynunda
Yıldızlar sussun, ay olsun tanık yanında
Kalbi burkulmuş, sessizliği yanında
Yoluna düştü, kendi gölgesinde yalnız an’da

Adımlarını sayar yalnız sokaklarda
Her nefeste yankı olur eski hatıralarda
Sessiz çığlıklar gizlenir karanlıkta
Yoluna düştü, kalbi hâlâ arada

Ve bil ki Sergeni, ne çok bilir ne az
Dünle yarın arasında savrulmuş bir naz
Her düşüşünde saklıdır bir umut, bir gaz
Yoluna düştü, kendiyle barışmaz