Ben muhtacım ellerine
Beni koyma el yerine
Sevmek sonsuz mutlulukken
Kırma gönlü hiç yerine
Ben isterken devamlı üretmeyi
Birileri körükler köreltmeyi
Çok şey bilen çok konuşur
Çok şey bildiğini sandığı için her şeyi
Herkesin var ya bir doğrusu
Bırakıp gittiğinden beri
Seni daha çok seviyorum
Çünkü bana daha çok yazdırıyorsun
O güler yüzün
Tatlı bakışların arkasında,
Kendine armağan ettin
Ama bize mal ettin.
Avucunda kaybolanı
Biz buluruz zannettin.
Gündüzden kıstın
Canım benim duygularıma gözyaşı karışıyor
Dışardan bakınca çok sebepsiz duruyor
Ama içim yüreğim hep seninle doluyor
Seni artık daha çok anlıyorum
Ağladıkça kendimi buluyorum
Ve seni çok ama çok seviyorum
Duygularını kirletirsen
Ömrün de dengesi kayar
Anlamaya çalışırsın
Hayat gözünden kaçar
Sen gittin bana soğuk bir şehir kaldı
Sen gittin bana koca bir yalnızlık
Kaderime kurşun sıkan
Kanlı cellat elinden
İçtim kendi kanımı,
Bir ip verdi elime
Sıktım kendi canımı,
Boğazımda düğümleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!