O akşam üstü öldü
Daha kır çiçekleri uykudayken
Buluşmamışken sevgililer
İş görenler mutluyum diyememişken
Köhne bir apartmanın bodrum dairesinde,
Çıgırtkan bir ölüm sessizliginde
Özgürlük yoksa sevdada yoktur
Yüregim kara bir çalıdır artık acıya banık
Beklemek nafiledir bağ bozumlarını
Kitaplarda yazılan yalan yanlış hikayeler umudun
Karanlıktır hikayesi bu ülkenin.
Bilirim ölüm zordur acıdır sofrası emekçinin
Düşünüyorumda eğer seve bilseydim ben seni severdim.
olmadı neyapayım artık böyle kabul et beni
Biraz Müslüman oldukça kominist çokça türk ruhlu topladınmı insan.
Ah sen beni unutma olurmu sevişirken yabancı bedenlerle
Şiirler okuma bensiz sen olmadınmı yanımda neyseki çokça varsın
Ben yitik sevdalardan geriye kalmış bir hiç olurum.
Velhasıl sürüyor o rüya
Sevdalı olsa da gönlümüz
Zaman alıp gidiyor bizi
Bir tek taşıt kaldı bineceğimiz.
Çağırsam burdayım diyecek sanki
Bazı şeyler dağınık kalmalı
Saklanmalı nar çiçeklerinin arasına
Esmer bakışlı bir kadın sevmeli
kimse anlamaz yaşamayınca
bir diyarbekir var dicle önünde,
ötesinde bir mardinki anlatılmaz,
urfa nedir nefeste belli olur,
erzurumda yalan asla barınmaz,
elazıg hazarın arkadaşı,
Güneş doguyor her sabah
‘Tanrı seviyor insanları ‘
Serçeler kanat çırpıyor.
İşçiler esmer işçiler ben gibiler
Sevdalanıyorlar memlekte
Bende öyle severim sözcükleri
Hikayeler anlatır bana
Köhne sevişmeleri olur korkunun
İşçiler zor vazgeçer sevdalarından
Sitemkar olma bana
Bu hayat böyle işte
Herkes hüzün mahkumu
terk edip son gidişte
Gerde kalmak bilki ölümden öte bir şey
Kimseler anlamıyor terk etmek böyle birşey.
Döndüm dolaştım yine sana geldim
Tuttum umutlarımdan saçlarını
Çok sevdim bilmiyorsun




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!